Revolve

Już od pierwszych dźwięków słychać, że panowie rozumieją się znakomicie, co zresztą potwierdza fakt istnienia czwartej już kolaboracji. Ian Boddy, właściciel labelu DiN, oraz Erik Wollo, właściciel gitary wraz z dobrym pomysłem na jej użycie, tkają na początek albumu Revolve klimat godny filmu Blade Runner. Po takiej rozgrzewce mogą z powodzeniem zanurzyć się w radosną eksplorację właściwego obu panom spojrzenia na szkołę berlińską. Boddy nie stroni od mocniejszych uderzeń rytmiki, zamykając plumkające ostinato w dość konkretne ramy syntetycznych perkusji, ale Wollo wpasowuje się w taki model idealnie, wplatając i oblewając swoimi misternie utkanymi melodycznymi teksturami, które w Turnabout wibrują wręcz jak zagrane na thereminie. Dzieje się sporo, w Abeona poruszamy się w klasycznych obszarach skocznych, syntetycznych podróży, dalej w tytułowym Revolve ocieramy się niemalże o estetykę rockową, w The Winding Path przygrywające elektryczne pianino zdaje się wręcz wytwarzać odczucie brakującego wokalu w utworze. Całość ozdobiona jest przez kompozycje spokojne, pełne przestrzeni, ciągnących się padów i smakowicie preparowanej gitary. Revolve jest albumem ciekawym, zdecydowanie bogatym w gatunkową różnorodność, pokazującym po równi kunszt jak i wszechstronność obu artystów.