Brain Voyager

Robert Schroeder sam wziął się za remastery swoich klasycznych albumów. Czyżby człowiek o takim dorobku i pozycji w światku elektroniki, miał problemy ze znalezieniem wydawcy? Nie sądzę, w tym wypadku chodziło raczej by samemu do końca przypilnować procesu produkcji, jak również obyć się bez pośredników. Oryginalnie album ukazał się w 1985r, i jest szóstym w dyskografii artysty. Po syntetycznym i chłodnym Computer Voice, Schroeder próbuje zaskoczyć z innej strony. Album Brain Voyager wydaje się być niezwykle zwiewnym i przestrzennym dziełem. Być może sam twórca był nieco zmęczony chłodnym brzmieniem syntezatorów i postanowił nadać swojej muzyce bardziej akustyczny aspekt. Już otwierająca tę płytę kompozycja tytułowa, zaskakuje brzmieniem akustycznej gitary. Dalej Schroeder niejako rozwija te koncepcje, ustawia w tle delikatny pogłos. I tak ma się wrażenie iż wiele w tych utworach jest powietrza. Niejako pośrednią przyczyną jest wykorzystywana w stereofonii technika "dummy head". Daje ona złudzenie iż dźwięki wirują wokół głowy słuchacza. Z czasem utwory jeszcze bardziej się rozmywają, a żeński wokal w Glücksgedanlen uwypukla nieco intymną atmosferę tej płyty. Na pewno warto poznać tę "romantyczną" stronę muzyki Schroedera.

R. M.