Singularity

Płyta solowa Axela Stupplicha, muzyka znanego z mocno berlińskiego (choć pochodzącego z Leverkusen) zespołu Pyramid Peak, zasłużonego wśród fanów od ponad 20 lat. Sam jestem ich miłośnikiem, a także solowych dokonań Axela, więc chętnie sięgnąłem po ten tytuł. Tutaj proponuje zupełnie inne nastroje, płyta jest mocno "zimowa" w nastroju, skupiona, refleksyjna, pełna głębi. Jest w tej muzyce pewna nieuchwytna szlachetność, przywołuje czystość górskiego jeziora o zmierzchu, lasów pokrytych wiecznym śniegiem, świeżego powiewu wiatru na twarzy o zachodzie słońca. Nie umiem wyróżnić któregoś utworu, bo wszystkie tworzą jedną zwartą całość, płynnie przechodząc w siebie nawzajem, o umiarkowanym tempie, gdzie sekwencje wciąż dyskretnie pobrzmiewają w tle, ale nie są celem samym w sobie. Można powiedzieć o tej muzyce 'sekwencyjny ambient'. W utworze Childhood Memories dołącza na gitarze dobry druh Maxxess, z którym Axel popełnił niejeden dobry album, i od razu słychać że grają razem od lat. Piękne połączenie zadumy i energii. Jeżeli ktoś zapytałby mnie o jakieś punkty orientacyjne stylistycznie, wskazałbym na wykonawców takich jak Tim Story, Patrick O'Hearn i przede wszystkim Erik Wøllo. Bardzo dobra płyta do której będę często wracał.

M.Ż.